วันพุธที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2551

กลอนดี ดี จากเพื่อนคนหน้าตาดี




สวัสดีคับผม


ขอต้อนรับเข้าสู้ ประตูแห่งความรัก

กลอนสำหรับคนที่มีความรัก



รักเธอแค่ไหนอย่ารู้


อย่าดูอย่าคิดแค่เห็น


รู้ไปเท่านั้นเด๋ยวเซ็ง


รู้ไว้ที่เห็นรักเธอ






ความรักคืออะไรใครรู้บ้าง


รักแบบไหนไม่จืดจางและห่างเหิน


รักแบบไหนจะผูกพันกันเหลือเกิน


รักเท่าใดจึงไม่บังเอินต้องเลิกกัน







คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่เคยรัก


อยากบอกเขายิ่งนักว่าคิดถึง


แม้วันนี้จะเป็นแค่ใครคนหนึ่ง


แต่ก็ยังคิดถึงยังซึ้งใจ







เริ่มต้นจากคนคุ้นเคย


จนเกินเลยมาเป็นคนรัก


เริ่มต้นจากคนรู้จัก


แต่ตอนนี้รัก รัก เธอหมดใจ






อนาตดเป็นอย่างไรใครจะรู้


แต่ให้สู้เพื่อไปสู่สิ่งที่ฝัน


แม้เวลาอาจพาใจให้ลืมกัน


สำหรับฉันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป





ฝากดูแลความรู้สึกกัน


เวลาไม่มีฉันไม่อยู่ไกล้


ฝากให้เธอเก็บความห่วงใย


เอาใจใส่มันบ้างเมื่อห่างกัน





รักใครรักจริง


รักแล้วทิ้งรักทำไม





รักนะจึงเฝ้ารอ


จึงมาง้อจึงมาหา


คิดถึงจึงพูดจา


ทำไมหนาเธอเปลี่ยนไป





ไม่ขอเป็นคนที่เธอบอกว่า ชอบ


แต่ขอเป็นคนที่เธอบอกว่า ใช่


ไม่ขอเป็นคนที่เธอบอกว่า รักหมดใจ


แต่ขอเป็นคนที่เธอห่วงใยตลอดมา


ไม่ขอเป็นคนที่เธอบอกว่า คิดถึง


แต่ขอเป็นคน คนหนึ่งที่คอยถามหา


ไม่ขอเป็นคนที่อยู่กับเธอตลอดเวลา


แต่ขอเป็นคนที่เธอเห็นคุณค่าทุกเวลาที่หายไป





ให้ห่วงกันบ้างเป็นไร


ให้ห่วงใยให้มีสิทธิ์


ให้นะให้ลองคิด


รักสักนิดก็เพียงพอ





เธอจะรักกับใครฉันไม่ว่า


ขอเพียงอย่ารักเขาให้เท่าฉัน


ตาของเธอมองใครไม่สำคัญ


ส่วนใจนั้นมอบให้ฉันเท่านั้นพอ





ทุกข้อความที่ส่งไป


แอบส่งกำลังใจไปด้วยเสมอ


ทุกข้อความที่อ่านเจอ


อยากบอกเธอว่าห่วงใย





รักเธอรักอยู่


ที่รู้ รู้ รักแน่ๆ


อยากรู้ความรู้สึกแท้ๆ


บอกให้แน่รักฉันไหม





ไม่มีสิ่งใดมากกว่านี้


มีเพียงคำพูดจะมอบให้


คำสั้นๆที่แสนจะจริงใจ


ให้เธอไปคำนี้ฉันรักเธอ





ไม่จำเป็นต้องบอกรัก


ถ้าเราจักเข้าใจกันได้


ขอเพียงไม่ทอดทิ้งแต่จริงใจ


ดีกว่าบอกรักไปแต่ไม่จริงจัง





i ตัวแรกมอบให้ด้วยใจรัก


love ประจักษ์ความรัไม่แปรผัน

you ตัวท้ายมอบให้ด้วยชีวัน


i love you รวมกันฉันรักเธอ





ทุกความรู้สึกที่มีให้


หากไม่เก็บไว้ก็ไม่ว่า


ถ้าเห็นรกหูรกตา


ก็ทิ้งมันไปได้แต่อย่าทำต่อหน้าก็พอ





เธอคงไม่รู้หรอกว่าฉันต้องเจ็บซักเท่าไร


เธอคงไม่เสียใจไม่งั้นเธอคงไม่ทำแบบนี้





รู้ตัวแล้วว่าได้ทำผิด


ยกโทษให้สักนิดจะได้ไหม


ได้โปรดอย่าโกรธอย่าน้อยใจ


จะไม่ทำอีกต่อไปนะคนดี





เคยไหมความคิดถึง


จะทำให้เธอซึ้งอย่างฉัน


มีร้องให้หรือไหวหวั่น


เธอเป็นอย่างนั้นบ้างไหม


อย่างเธอจะรู้หรือว่า


ความคิดถึงมีคุณค่าสักเท่าไหร่


เพียงแต่ความรู้สึกในหัวใจ


เธอมีมันให้ฉันได้แค่ไหนกัน





เธอคนนี้คนเดียวที่ฉันรัก


ให้ประจักษ์หน้าไหนใครรู้ไว้


ใครมองเธอนิดเดียวหัวบรรลัย


ให้รู้ไว้ใครรักเธอจะเจอดี





สิทธิ์ของใจใครรักใครก็ไม่ผิด


แต่ลองคิดสักนิดฉันผิดไหม


ฉันรักเธอก็ไม่ผิดสิทธิ์ของใจ


เธอรักใครก็ไม่ผิดสิทธิ์ของเธอ





ทุกครั้งคิดถึงเธอ


แค่กดเบอร์ก็ชื่นใจ


แต่คงไม่ได้โทรไป


รู้ใช่ไหมว่าไม่มีตัง





ไม่หวังจากเธอมากมาย


แค่สั้นๆง่ายๆเท่านั้น



คือความจริงใจที่มีให้กัน


และรักคงมั่นให้ฉันคนเดียว





รำคาญใช่ไหมที่ฉันคอยหึงตลอดเวลา


แค่อยากบอกผู้หญิงไม่รักจริงไม่หึงหรอกนะ





คิดถึงมากอยากโทรหา


แต่ไม่กล้ากวนใจเธอรู้ไหม


ความคิดถึงมากมายแทบขาดใจ


แต่กลัวเธอคุยกับใครไม่กล้าโทร



อย่าลืมฝากความห่วงใยไปให้คนรักด้วยนะจะ